شناسایی گونه های مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوز جدا شده از منابع مختلف نمونه های آب اصفهان بر اساس ویژگی های فنوتیپیک

به دلیل افزایش بیماری های نقص ایمنی در دهه های اخیر، مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوزیس که پیش تر تنها به عنوان مایکوباکتریوم های محیطی شناخته می شدند، به عنوان پاتوژن های مهمی مطرح گردیده اند. در این مطالعه، تعداد 85 نمونه آب از منابع مختلف اصفهان برای بررسی وجود آلودگی به مایکو باکتریوم های محیطی تهیه و کشت داده شد و از ویژگی های فنوتیپیک برای تعیین گونه استفاده گردید. از مجموع 85 نمونه آب از منابع مختلف، 7/24 درصد دارای یک گونه ntm بود. از21 گونه شناسایی شده، مایکوباکتریوم فورچوئیتوم با فراوانی نسبی 8/23 درصد (5مورد)، م. اسمگماتیس 3/14 درصد (3مورد)، مایکوباکتریوم شبه چلونه ای، تره کمپلکس، گوردونه و موکوژنیکوم به طور یکسان با فراوانی نسبی 5/9 درصد (از هرکدام دو مورد) و آویوم کمپلکس، فله ای، زنوپی، فالاکس و فلاوسنس با فراوانی نسبی 8/4 درصد (از هرکدام یک مورد) تشخیص داده شدند. با توجه به افزایش شیوع بیماریهای نقص سیستم ایمنی در جامعه و فراوانی گونه های مایکوباکتریوم در نمونه های محیطی از جمله منابع مختلف آب آشامیدنی و غیر آشامیدنی اصفهان، آگاهی از چگونگی پراکندگی این گونه ها در نواحی جغرافیایی مختلف به دلیل متفاوت بودن استراتژی درمانی آنها ضروری بوده و لازم است در کلینیک به طور جدی مورد توجه قرار گیرند.